10-04-2016 t/m 14-04-2016

We openen onze ogen en worden wakker in Sapa. Als ik het gordijntje opzij schuif zie ik 3 jonge dames staan in prachtige traditionele kleding. Ze zwaaien naar me en maken een gebaar van lopen met hun vingers. Ik zwaai terug en glimlach naar ze. 
We kunnen de bus uit en pakken onze spullen. Er komen zo veel dames op ons af die allemaal willen dat je een trekking bij ze doet, dat ik er een beetje geïrriteerd door raak. Gelukkig blijft Zoë heel erg kalm en regelt ze een hotelkamer voor ons voor de eerste nacht en daarna een homestay + trekking voor 3 dagen bij de dames die zo vriendelijk naar me hadden gezwaaid in de bus. We lopen naar ons hotel en bestellen een ontbijtje en een overheerlijke ijskoffie terwijl we wachten op onze kamer die schoongemaakt word. Na inchecken nemen we een lekkere douche en lopen we Sapa in. Een prachtig klein dorpje midden tussen de bergen en met een heerlijk briesje, zonnetje op onze bol en goed gezelschap wandelen we door Sapa. We komen langs een mooi parkje en een markt waar lokale spullen worden verkocht zoals noten, planten, fruit en groeten en honing. Onderweg zien we veel vrouwen en mannen in traditionele kleding en het ziet er niet uit alsof ze dit speciaal hebben gedaan voor de toeristen want die zijn er bijna niet.
We lunchen pho bo ( noodle soep) in een klein restaurantje en gaan terug naar de hotelkamer om wat te slapen. 
Tegen etenstijd staan we op om avond te eten, maar dit valt vies tegen. We hebben curry besteld en normaal zou je denken dat je dit niet kan verprutsen, maar het blijkt toch mogelijk te zijn! Best knap...
We gaan nog naar een barretje tegenover ons hotel waar we een heerlijk koud biertje uit een 2 liter tankje drinken en kletsen met de lokale bevolking. We zijn namelijk de enige toeristen hier. Daarna lekker slapen want morgen om 9.00 uur staat Kuh de eerste Hill tribe vrouw klaar om ons mee te nemen voor trekking dag 1! 

Trekking dag 1: 11-04-2016
We ontbijten met een baguette met kaas ( echte kaas de super markt!!! Jammieeeeee dit heb ik gemist!) en een ijskoffie en Kuh neemt ons mee de bergen is. Vandaag is het alleen maar klimmen zegt Kuh en ze verteld ons over de verschillende planten ( waaronder wiet, waar ze kleren van maken. En als ik zeg dat mensen dat in ons land oproken kijkt me me heel vreemd aan. ). We zweten ons na 500 meter al helemaal dood en het valt ons toch wel tegen. Dit hadden we een beetje onderschat. Maar zelfs Kuh zweet dus wij mogen ook zweten en toegeven dat het zwaar is. Een trekking doen na 2.5 maand niet sporten valt niet mee... Haha
Finn doet het zelfs op zijn Birkenstocks dus ik met mijn wandelschoenen mag niet zeuren! We zien prachtige uitzichten en zijn nog niet eens op de top aangekomen, en als we die top dan eindelijk hebben bereikt is het magisch. Een wolk heeft net de top van de berg bereikt dus we kunnen het uitzicht nog niet zien. Kuh zegt dat we wel even mogen bijkomen van de klim en terwijl we wachten, verdwijnt de wolk/ mist waardoor we de prachtige rijstvelden van Sapa mogen bewonderen en een geweldig uitzicht hebben. 
We vervolgen onze klim en lunchen op een kleine plek aan de rand van een heuvel waar vele kindjes ons armbandjes proberen te verkopen, tot vervelends aan toe. Waarna ik optreed en duidelijk maak dat ze ons nu met rust moeten laten. Zoë en Finn moeten lachen en zeggen weer: bodyguard tegen me haha. 
We krijgen en berg van fried Rice, en het is letterlijk een berg, Zoë krijgt het zelfs helemaal op. Ze is een dun lief meisje maar als het op eten aankomt kan ze er wat van! 
We lopen verder en komen rond 4 uur aan bij Mai's huis. Een redelijk groot huis voor een Hill tribe vrouw en ze woont hier samen met haar man en 2 kinderen. Verder bestaat het gezin uit 3 honden, 1 kat, kippen, eenden en een waterbuffel.  Mai heeft heerlijke thee voor ons gezet en we mogen lekker relaxen terwijl ze het eten klaar maakt. De kinderen komen een uurtje later terug van school en we spelen met ze en met de honden en daarna mogen we aan tafel. 
Ze heeft een hele tafel vol eten voor ons voorbereid en zorgt dat we zeker met een volle buik naar bed toe kunnen rollen, wouw wat heb ik veel gegeten de dagen dat ik bij Mai logeerde. 
Na het eten kletsen we wat en de kinderen van Mai vlechten ons haar. Ook zien we hoe goed de kinderen met de dieren kunnen omgaan en hoe ze nergens voor terug deinzen. Waar ik bang ben voor een tor, stopt het zoontje van Mai (5 jaar) deze in zijn mond wanneer hij ze wilt vangen en hij zijn twee handen nodig heeft om een dekseltje van een potje te openen om de tor vervolgens erin uit te spugen. Wat hebben we hier ontzettend om gelachen en onze ogen uitgekeken. We slapen met zijn alle in de zelfde kamer maar hebben ons eigen hoekje door opgehangen doeken. Ik slaap met Zoë samen en Finn slaapt alleen terwijl de hele familie in een bed ligt. 

Trekking dag 2: 12-04-2016
We worden wakker rond een uur of 8 en Sai, de 3 e dame van 19 jaar die al 2 kinderen heeft en eentje ervan (baby van 9 maanden) op haar rug meedraagt vandaag, staat al op ons te wachten. We ontbijten snel met het ontbijt dat de man van Mai voor ons heeft gemaakt, aangezien ze zelf de hele dag moet werken in het veld om mais te planten. En het ontbijt is heerlijk!! Rijst verse springrolls en groenten, jam!! 
We trekken vandaag naar verschillende dorpjes en weer is het heuvel op en heuvel af! Maar wederom prachtige uitzichten, heel veel mooie paden die we bewandelen en heel veel zweten!! 
We lopen na de lunch het laatste gedeelte terug naar huis want Sai blijft in haar huis omdat de rest de weg erg zwaar is om weer de baby te moeten dragen. Ze heeft ons haar huis laten zien, waar ze woont met haar man, 2 kinderen en schoonfamilie. 
De laatste klim van de dag, en wat voor een! 
Aangekomen bij het huis van Mai zijn we gesloopt, maar zeer voldaan en wederom een avond samen met lekker eten, een biertje, de kinderen van Mai die met ons spelen en die onze haren vlechten en de honden die lekker aan onze voeten liggen en geaaid willen worden. 

Dag 3: we staan om 9 op, ontbijten, nemen afscheid van het mooie huis van Mai en gaan nog even langs de school van de kinderen om gedag ge zeggen en om een dikke knuffel te geven! Het afscheid valt ons zwaar, omdat dit een plek is waar we ons alle 3 zo goed hebben thuis gevoeld de afgelopen dagen. Zie heeft een prachtig verhaal geschreven over onze ervaring bij deze 3 prachtige sterke dames en het geweldige gezin van Mai. Ik laat een traantje terwijl Zoë dit voorleest. Ze is een uitstekende schrijfster! 
We worden terug gebracht op scooters en worden voor ons hotel afgezet door de moeder van Sai die met ons meeloopt tot de laatste meters. We halen onze spullen op en gaan richting de nachtbus terug naar Hanoi. Hier aangekomen drinken we een pilsje op onze laatste avond samen en op de perfecte combinatie mensen en alles bij elkaar! 
De volgende ochtend zeg ik gedag tegen Zoë en ga ik met Finn nog even de stad in om een heerlijke lunch te scoren. We hebben een heerlijke gezellige dag samen maar missen Zoë toch wel! Wat een geweldige mensen: Zoë en Finn. Ik voel dat we vrienden voor het leven zullen zijn en we spreken de dag ervoor af elkaar over 2 jaar weer te ontmoeten in zuid Amerika!